Dziedziczenie wprost ma to do siebie, że bez ograniczeń dziedziczy się długi po spadkodawcy. Często spadkobiercy nie są nawet świadomi, jakie długi on po sobie zostawił. Bywa tak w przypadku śmierci rodzica czy małżonka i wtedy najbliżsi sami popadają w ogromne długi. Nie ma jednak realnego zagrożenia, dopóki spadkobierca nie złoży oświadczenia o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku.
Aby nie dziedziczyć długów, najlepiej odrzucić spadek. Wtedy przepadnie także majątek, ale nie ma to znaczenia, jeśli długi przerastały wysokość majątku. Należy mieć na uwadze, że długi przejdą na innych członków rodziny, więc jeśli masz dzieci i odrzucasz spadek, dobrze by było gdyby one zrobiły to samo. Drugą możliwością jest przyjęcie spadki z dobrodziejstwem inwentarza. Jeśli spadkodawca pozostawił po sobie długi, spłacasz kwotę, która nie może być wyższa niż wysokość otrzymanego w spadku majątku. W najgorszym wypadku tracisz nerwy, ale wychodzisz na zero.
Oświadczenie składa się przed sądem lub u notariusza. Aby odrzucić spadek lub przyjąć go z dobrodziejstwem inwentarza, należy to zrobić w ciągu sześciu miesięcy od otwarcia sprawy. Bezpieczniej jest więc złożyć oświadczenie u notariusza, niż ryzykować, ze postępowanie sądu będzie toczyć się dłużej niż pół roku. To oczywiście jest proste, póki spadkobierca jest jeden. Jeśli jest ich więcej, długi są ściągane od wszystkich, od kilku z nich lub jednego wybranego, np. tego, który ma stały przypływ pieniędzy. Warto zaznaczyć, że egzekucja na zaspokojenie długów jest do czasu przyjęcia spadku możliwa jedynie z masy majątku spadkowego.
Długi po swoich krewnych przejmują również dzieci. Małoletni przyjmują jednak spadek z dobrodziejstwem inwentarza, chyba, że zostanie złożone oświadczenie o przyjęcie spadku wprost lub o jego odrzucenie. W imieniu dziecka oświadczenie (o odrzucenie spadku) składa rodzic, jest mu jednak do tego potrzebna zgoda sądu rodzinnego.